تخریب وسایل زندانیان عادی بند ۱ زندان رجایی شهر کرج به بهانه بازرسی

شب گذشته مسئولین زندان رجایی شهر و گارد ضد شورش به بند ۱ این زندان یورش برده و اقدام به تخریب وسایل محدود زندانیان عادی به بهانه تفتیش وسایل نمودند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ساعت ۱۰: ۳۰ تا ۱۱: ۳۰ شب گذشته مسولین زندان رجایی شهر کرج به بند ۱ سالن ۱ و ۳ زندان رجایی شهر یورش برده و اقدام به تخریب وسایل محدود زندانیان عادی این بند نمودند.

گفتنی است، در این یورش شبانه زندانبانان و گارد افسر شب زندان امیر آقایی و مدیر داخلی علی خادم نیز حضور داشتند.

زندانیان عادی زمانی که به بر خورد مسئولین که با یکی از مناسبتهای مهم مذهبی مسلمانان نیز همراه بود اعتراض کردند دو تن از ایشان بنام مهدی حق‌شناس و حمید کامرانی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به سلولهای انفرادی بند ۱ (سالن ۲) منتقل شدند.

با وجودی که فروشگاههای زندان بسیار محدود است و بسختی اجناس مورد نیاز زندانیان را تهیه می‌کند، در این یورش شبانه وسایل بسیاری از زندانیان تخریب شد و حتی سربازان گارد اقدام به تخریب قسمتهایی از دیوار بند را نیز نمودند.

لازم به یاد آوریست، بند ۱ زندان رجایی شهر به زندانیانی عادی که محکومیتهای سنگینی همچون اعدام و ابد دارند تعلق دارد.

بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:

•    بخش اول ماده ۵۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: هیچیک از کارکنان زندان حق ندارند در روابط خود با زندانیان متوسل به زور و خشونت شوند، مگر در مواقع دفاع شخصی یا اقدام به فرار زندانی و یا دفاع و مقاومت زندانی در خصوص انجام قوانین و مقررات. در این حالت کارمند یا افسر زندان نمی‌بایست بیش از حد نیاز، متوسل به زور شود و در مواقعی که مجبور به اعمال زور و خشونت شده، می‌بایست مراتب را بلافاصله به مدیر و مسئول زندان گزارش کند.
•    ماده ۳۱ کنوانسیون حقوق زندانیان: تنبیه و شکنجه بدنی، قرار دادن زندانی در سلول تاریک و یا هرگونه مجازات بیرحمانه، غیرانسانی و اهانت آمیز تحت هر شرایطی ممنوع است و باید به طور کامل از لیست مجازات و تنبیه برای جرائم انضباطی خارج شود.
•    بند ۱ ماده ۱۰ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی: در باره کلیه افرادی که از آزادی خود محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی شخص انسان رفتار کرد.
•    ماده ۷ قطعنامه اصول اساسی رفتار با زندانیان: تلاش‌ها در جهت حذف حبس انفرادی به عنوان مجازات، یا در جهت محدود کردن استفاده از آن، باید انجام و تشویق شود.