پیام معلم زندانی رسول بداقی به مناسبت ۱۳ آبان روز دانش آموز.
متن پیام به قرار زیر می باشد:
به کدامین اندوه باید غم مباد گفت؟
هموطنان دانش آموز،
با دلی تنگ و چشمی گریان در زندان رجایی شهر کرج می خواهم با شما سخن بگویم .
می خواهم در اینجا با شما ابراز همدردی کنم
می خواهم به جامعه دانش آموزان ، پدران ، مادران و فرهنگیان غم مباد بگویم.
اما هنگامی که با خود می اندیشم به کدامین اندوه و به کدامین قشر از مردم
غم مباد باید گفت ؟
به احساسات قربانی شده دهها میلیون انسان
ایرانی که در زیر یوغ خودکامگی و دیکتاتوری یارای کوچکترین فریاد از آنان
گرفته شده است غم مباد بگویم یا به آرزوهای به خاک سپرده دهها میلیون کودک و
پیر و جوان ایرانی که برای رسیدن به کمترین آرزوی معقول و انسانی خویش حتی
برای داشتن یک زندگی ساده شبانه روز خون دل می خورند و در سایه فقر و
فلاکت گسترده ، صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته اند .
به خاطر دانش آموزان سوخته نفیسان و نورآباد
و مازندران غم مباد بگویم یا به کشته شدگان جاده های فسا و بروجن و غیره
که قربانی سیاست های ابلهانه و پوچ دیکتاتوری های ریز و درشت رژیم شده اند .
به خاطر استعدادهای به تاراج رفته جوانان ایرانی از ده ها نسل اخیر یا به
خاطر جوانان و نوجوانانی که همچون درختان نورس برگ برگ زندگیشان در پای
مواد مخدر قربانی فخرفروشی و دغل بازی خودکامگان بی خرد شده است غم مباد
گویم .
آیا جز ریختن اشک و آه و افسوس در کنج زندان کاری از من بر می آید ؟
رسول بداقی زندان رجایی شهر کرج
۴ آبان ۱۳۹۱
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder